สารประกอบทางเคมีมีศักยภาพในการรักษาโรคภูมิต้านตนเอง

สารประกอบทางเคมีที่สามารถใช้ในการรักษาโรคภูมิต้านตนเองหลายชนิด เช่น โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็งและโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ โรคเหล่านี้เกิดขึ้นเมื่อการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของร่างกายผิดปกติ ระบบภูมิคุ้มกันซึ่งโดยปกติจะโจมตีเชื้อโรคและการติดเชื้อ แต่จะโจมตีเซลล์และเนื้อเยื่อที่แข็งแรงแทน สำหรับคนหลายล้านคนที่เป็นโรคแพ้ภูมิตนเองทั่วโลก

ผลลัพธ์ที่ได้อาจทำให้ร่างกายอ่อนแอลงได้ โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ทำให้เกิดอาการปวดข้อมากเกินไป ในขณะที่โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็งอาจทำให้สมองและไขสันหลังไม่ทำงาน กุญแจสำคัญในการพัฒนาโรคภูมิต้านตนเองและหนทางในการยับยั้งการพัฒนานี้ อยู่ที่เซลล์ของเรา แต่กลไกที่ซ่อนอยู่ยังไม่ชัดเจนมาโดยตลอด การวิจัยมุ่งเน้นไปที่เซลล์ T helper 17 หรือเซลล์ Th17 เซลล์ Th17 คือทีเซลล์ประเภทหนึ่ง ซึ่งเป็นกลุ่มของเซลล์ที่ก่อตัวเป็นส่วนสำคัญของระบบภูมิคุ้มกัน เซลล์เหล่านี้ ซึ่งมีอยู่ในลำไส้ของเราเป็นจำนวนมาก พัฒนาขึ้นเพื่อช่วยเราต่อสู้กับเชื้อโรคที่รุกราน แต่บางครั้ง เซลล์เหล่านี้ทำงานมากเกินไป และเข้าใจผิดว่าเนื้อเยื่อปกติและมีสุขภาพดีเป็นเชื้อโรค ซึ่งส่งผลให้เกิดภูมิต้านทานตนเอง การสร้างเซลล์ Th17 ต้องใช้ไกลโคไลซิส ซึ่งเป็นกระบวนการเมแทบอลิซึมที่กลูโคสจะถูกสลายและแปลงเป็นพลังงานเพื่อรองรับความต้องการเมตาบอลิซึมของเซลล์ ไกลโคไลซิสเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตไม่เพียงแต่เซลล์ Th17 เท่านั้น แต่ยังรวมถึงเซลล์ต่างๆ ในร่างกายของเราด้วย สิ่งที่น่าสนใจคือไกลโคไลซิสที่มากเกินไปดูเหมือนว่าจะไประงับการทำงานของเซลล์ Th17